W dniach 21 - 23 kwietnia w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim odbyło się Sympozjum z okazji Roku Życia Konsekrowanego zorganizowane przez IV Konferencje Przełożonych Wyższych Zakonów Żeńskich, Męskich, Klauzurowych i Instytutów Świeckich. Tematem obecnego sympozjum były słowa: "W jedności uobecniać Chrystusa w świecie" Sympozjum dotyczyło przeszłości, teraźniejszości i przyszłości życia konsekrowanego w Polsce. Rozpoczęło się w archikatedrze lubelskiej mszą świętą pod przewodnictwem Metropolity lubelskiego, abpa Stanisława Budzika. Uczestnicy spotkania razem się modlili, słuchali referatów, debatowali i pracowali w grupach na terenie lubelskich klasztorów. Tematami zajęć w grupach były rzeczywistości i posługi, w których osoby konsekrowane są silnie obecne, a ich oddziaływanie bardzo widoczne. Są to m.in.: edukacja przedszkolna i szkolna, opieka nad chorymi i niepełnosprawnymi, służba rodzinie, formacja kobiety, matki, ewangelizacja kultury i obecność w środkach społecznego przekazu, posługa charytatywna bezdomnym i ubogim, kontemplacja oraz działalność misyjna.
Problematyką referatów wygłoszonych przez profesorów Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego i Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie, było szukanie odpowiedzi na pytanie, jak dziś osoby konsekrowane mogą działać razem dla wypełnienia misji, jednocześnie zachowując różnorodność charyzmatów i żyjąc głęboką duchowością.
W pierwszym wystąpieniu ks. prof. dr hab. Krzysztof Pawlina przekonywał, że powołaniem osób zakonnych jest wskazywać wszystkim - świeckim i duchownym - na nadchodzące niebo i zapowiadać Królestwo Boże. Bp Antoni Dydycz podkreślił, że duszą nowej ewangelizacji "jest głębokie życie wewnętrzne", a o. prof. Andrzej Derdziuk OFMCap stwierdził, że rim bardziej upodobnimy się do Jezusa, tym bardziej Go uobecnimy w świecie. Ks. prof. dr hab. Marek Chmielewski zachęcał, aby każda osoba konsekrowana nabrała przekonania, że całe życie musi się uczyć i pozwolić się formować. Tematykę powołania zakonnego podjął bp Marek Solarczyk w wykładzie
"Duszpasterstwo powołaniowe wobec nowych wyzwań" . Powiedział min. że "życie konsekrowane to serce, ręce i nogi Kościoła, bo to ono sprawia, że to co duchowe żyje, jest pielęgnowane, przywoływane i ofiarowywane innym."
Eucharystię w ostatnim dniu sympozjum celebrował nuncjusz apostolski w Polsce abp Celestino Migliore. W homilii zaznaczył, że znaczenie i prestiż stanu osób konsekrowanych nie wypływa z ubioru ani z wielkości i pomyślności wspólnot, w jakich żyją, ani nawet z dzieł, którym służą: "One pochodzą ze świadectwa, jakie dajecie o Jezusie Chrystusie umarłym i zmartwychwstałym".
Sympozjum towarzyszyła wystawa, przybliżająca pierwszych polskich misjonarzy-męczenników: o. Zbigniewa Strzałkowskiego i o. Michała Tomaszka, którzy 5 grudnia br. zostaną w Peru wyniesieni na ołtarze. Ich sylwetki w specjalnym wystąpieniu przybliżył o. Jarosław Zachariasz, przełożony krakowskiej prowincji franciszkanów, do której należeli Słudzy Boży. Bardzo radośnie przyjętym punktem sympozjum było międzyzakonne widowisko teatralne "
Wspólny dom ", przygotowane przez salezjanina ks. Mariusza Lacha z udziałem aktorów studenckiego teatru "ITP" i ok. 40 sióstr i braci zakonnych.
Przedstawiciele czterech konferencji zakonów i instytutów świeckich wystosowali list do Ojca Świętego Franciszka. Wyrazili w nim wdzięczność za ustanowienie Roku Życia Konsekrowanego, zadeklarowali swoją gotowość do podejmowania nowych wyzwań, złożyli obietnicę wspaniałomyślnego odpowiadania na wezwania Ducha Świętego i zapewnili papieża o swojej modlitwie za niego i w jego intencjach.
Michalickie Zgromadzenia reprezentowali: Przełożeni Generalni, siostry z Zarządu oraz kilka sióstr z naszych wspólnot.
