WSPÓLNOTA NIEWIAST. "Droga pełniejszego życia sakramentem chrztu i
bierzmowania według zawołania św. Michała Archanioła "Któż jak Bóg" -
to temat kolejnych rekolekcji dla świeckiej wspólnoty niewiast,
przynależącej do Rodziny Michalickiej, które odbyły się w Miejscu Piastowym, w dniach 11-13.09.2015 r. Temat wyrastał z życia Kościoła w
Polsce, który wkracza w 1050 rocznicę chrztu naszej Ojczyzny, a także
ze świadomego przeżywania treści deklaracji, jaką składają członkinie
Wspólnoty. Na koniec rekolekcji, przed Eucharystią, 15 kolejnych
niewiast, w kaplicy Domu Macierzystego, pierwszy raz wypowiedziało
słowa: "Jako osoba świecka, chcę pełniej żyć sakramentem chrztu i
bierzmowania, wyznając Jezusa jako Pana i Zbawiciela mojego życia,
według zawołania św. Michała Archanioła:
Któż jak Bóg. Razem ze
św. Michałem Archaniołem i chórami Aniołów, pragnę trwać w uwielbieniu
Boga i prowadzić każdego dnia bój bezkrwawy o zbawienie dusz. Na wzór
Niepokalanej Matki, chcę promować we współczesnym świecie posłannictwo
kobiety według zamysłu Bożego(...)" Poszczególne punkty programu
prowadziły uczestniczki do doświadczenia Boga - Miłości, do odkrycia
swojej grzeszności oraz przyjęcia Miłosiernego Pana w sakramencie
pojednania, by potem w pięknej, wieczornej celebracji chrzcielnej wyznać
Go jako swojego Jedynego Pana i Zbawiciela. Ks. Zbigniew Baran
wskazywał w katechezie na wagę I przykazania: "Nie będziesz miał bogów
cudzych przede Mną", a także zachęcał do odkrycia mocy dziękczynienia i
uwielbienia Boga. P. Lucyna Montusiewicz z Lublina, jako
współodpowiedzialna za formację Wspólnoty Niewiast, z kerygmatyczną mocą
przepowiadała katechezy chrzcielne, sprowadzając Słowo Boże do
konkretów codziennego życia kobiety, na wielu odcinkach jej posłannictwa
w domu i w pracy. Bóg przechodził zarówno w ciszy całkowitego
milczenia, jak i we wspólnej modlitwie, radości wspólnoty oraz w
rozmowach połączonych z kierownictwem duchowym. To On sam dotykał serc
młodych dziewcząt i kobiet w sile wieku, które pracują zawodowo (w
szpitalu, na Uniwersytecie, w zakrystii, w szkole, w kuchni, a nade
wszystko w domu...), nawiedzał trudny czas wielu emerytek i niewiast
dotkniętych cierpieniem w "pięknym wieku" swego życia. Ponad 40 kobiet
trwało przy Jezusie Chrystusie w czasie tych rekolekcji. Przyjechały z
Warszawy, z Ząbek i z różnych stron naszego Podkarpacia, by dziękować
Bogu za wiarę i podjąć decyzję, aby za przykładem bł. Bronisława
Markiewicza pytać w codziennych wydarzeniach: "Co Jezus zrobiłby na moim
miejscu?" Jak zarządzałby finansami, jak myślałby o ubogich, skoro jest
Panem każdej przestrzeni naszego życia...
W pokorze dziękujemy Panu,
że to On daje wzrost, choć jedni sadzą, a drudzy podlewają. Od grudnia
2014 r. 40 kobiet złożyło już deklaracje przynależności do wspólnoty.
Przychodzą wciąż nowe osoby, bo szukają źródła wody żywej, w czasach, w
których chrześcijaństwo staje się spękaną ziemią nie tylko od suszy, ale
od ignorancji wielu ochrzczonych. Wiele z nich pragnie "więcej", a
wspólnota daje takie szanse wzrostu. Jedna z uczestniczek napisała:
"Pragnę pogłębiać swoją duchowość, wzmacniać się wewnętrznie i
rozeznawać wolę Bożą każdego dnia, kształtować swój charakter i siebie
na podobieństwo Boże. Pragnę wzrastać i osiągnąć zbawienie". Oby Duch
Święty przez wstawiennictwo św. Michała, pod którego szkaplerz skryły
się nowe uczestniczki rekolekcji i naszych Założycieli, a zwłaszcza
"Dzielnej Niewiasty" - sł. Bożej M. Anny Kaworek, prowadził tę Wspólnotę
po Bożych ścieżkach. Wszystkim Siostrom, które wspomagają to dzieło
przez cichą modlitwę i pracę, niech Pan wynagrodzi. Zatem do następnego
spotkania 10 października we wspólnotach lokalnych, a 13/14 listopada na
czuwaniu w Rodzinie Michalickiej na Jasnej Górze. /s.Leonia Przybyło/
