MIEJSCE PIASTOWE. 22 czerwca br. w Miejscu Piastowym podczas pogrzebowych uroczystości pożegnaliśmy naszego Współbrata w michalickim charyzmacie, śp. ks. Mariana Babulę, który zmarł nagle w Rzymie 15 czerwca. Był on długoletnim pracownikiem Kongregacji do spraw Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego w Watykanie, a we współpracy z naszym Zgromadzeniem, postulatorem procesu beatyfikacyjnego sł. Bożej Matki Anny Kaworek. Mszy świętej żałobnej przewodniczył i słowa homilii wygłosił Metropolita Lwowski, ks. Abp Mieczysław Mokrzycki. Tą eucharystyczną ofiarę sprawowali także sufragan przemyski bp Stanisław Jamrozek, około stu kapłanów, w większości michalici, którzy reprezentowali różne zakątki świata, gdzie posługują, a także księża diecezjalni i zakonni. W to ostatnie pożegnanie włączyły się również licznie siostry zakonne różnych zgromadzeń oraz dotknięta bólem nagłej śmierci rodzina naturalna ks. Mariana. Śp. ks. Marian miał 59 lat, 40 lat życia zakonnego i 33 lata kapłaństwa, 27 lat pracował w Kurii Rzymskiej. Pan Bóg zaskoczył nas wszystkich tak nagłym powołaniem śp. ks. Mariana do Siebie - mówił min. w swoim słowie pożegnania Ojciec Generał Dariusz Wilk - jednak okoliczność tej śmierci, piękny dzień Uroczystości Bożego Ciała, odprawiona przez Zmarłego Eucharystia, podczas której sprowadzał Boga na ziemię i piastował w swych rękach Zmartwychwstałego, a parę minut później to On wziął w dłonie duszę ks. Mariana i przeniósł w rzeczywistość niebieską, koi smutek rozstania i napawa nas otuchą, że dołączył do grona wielbiących Boga w wieczności.
Oprócz Ojca Generała słowa pożegnania i wdzięczności kierowali do śp. ks. Mariana napisane w telegramach ks. kard. Grocholewski i kard. Dziwisz, ks. Abp Gądecki jako Przewodniczący KEP oraz zabierając głos przedstawiciele Konsulty męskich i żeńskich zakonów i zgromadzeń, z którymi szczególnie współpracował z racji swoich obowiązków w Kongregacji. Wszyscy jednym głosem podkreślali jego uczynność, kompetencje, życzliwość dla wszystkich i poczucie humoru, które zjednywało mu wielu przyjaciół.
Jako michalitki, wyrażamy także wdzięczność za dobro jakiego doświadczyło nasze Zgromadzenie dzięki jego posłudze. Dziękujemy za dwadzieścia lat współpracy jako postulatora w procesie beatyfikacyjnym naszej współzałożycielki, sł. B. Matki Anny Kaworek, za wszelką braterską pomoc i życzliwość. Ufamy, że teraz z innej już rzeczywistości będzie wspierał dalszy jego przebieg.
Łączymy się we wdzięcznej modlitwie za śp. ks. Mariana ze Zgromadzeniem Księży Michalitów oraz Rodziną, składając im szczere wyrazy współczucia.
