 MIEJSCE PIASTOWE Uroczystości pogrzebowe sp. s. Moniki Bogatek odbyły się 31 lipca br. w Kaplicy Domu Generalnego w Miejscu Piastowym. Zwyczajem siostrzanej wspólnoty rozpoczęła je wspólna modlitwa różańcowa. Uroczystą Mszę św. koncelebrowało 7 kapłanów, w tym 5 współbraci michalitów z klasztoru na "Górce". Eucharystii przewodniczył ks.Krzysztof Bochenek, a okolicznościową homilię wygłosił ks.Lucjan Kot - proboszcz z parafii w Widełce.
Na pogrzeb przybyli członkowie rodziny oraz zaprzyjaźnieni z Siostrą od wielu lat parafianie z Głogowa, Wielopola, Widełki i Miejsca Piastowego, gdzie s. Monika posługiwała. Obecne były również siostry Zgromadzenia, zwłaszcza siostry "krajanki", które razem z s. Moniką, przed laty przybyły do Zgromadzenia. Obecne były też siostry z okolicznych domów. Po uroczystości liturgicznej w Kaplicy kondukt żałobny odprowadził ciało zmarłej s. Moniki na miejsce spoczynku, na pobliskim cmentarzu w Miejscu Piastowym.
Powierzamy Miłosierdziu Boga duszę naszej zmarłej Siostry "albowiem życie Twoich wiernych,
o Panie, zmienia się, ale się nie kończy, i gdy rozpadnie się dom doczesnej pielgrzymki, znajdą przygotowane w niebie wieczne mieszkanie" (z 1 prefacji o zmarłych)
28 lipca br. tuż przed północą odeszła do Pana
po wieczną nagrodę s. Monika Helena Bogatek. Przeżyła 84 lata z czego 68
lat w Zgromadzeniu Sióstr Michalitek. Wstąpiła do niego mając ukończone
16 lat. Pierwsze śluby złożyła w Miejscu Piastowym 8 grudnia 1954
roku, a za trzy lata w roku 1957, także w uroczystość Niepokalanego
Poczęcia NMP złożyła śluby wieczyste. Posługiwała w Warszawie, Radomiu,
Mroczy, Widełce, Wielopolu Skrzyńskim, Głogowie Małopolskim. 17 lat
życia zakonnego (1976-1993) spędziła w posłudze misyjnej w Libii jako
pielęgniarka.Wielokrotnie pełniła funkcję przełożonej domu. Od 2011 roku
na stałe przebywała w Miejscu Piastowym, gdzie w doświadczeniu
ograniczeń choroby i wieku przygotowywała się na spotkanie z Panem.
Ostatnie dni, w ciężkim stanie spędziła w krośnieńskim szpitalu. Na
spotkanie z Bogiem wyszła przygotowana, zaopatrzona sakramentami. Zawsze
pełna życia, optymizmu, umiała i chciała służyć innym. Zapamiętana jako
radosna michalitka, nawet w doświadczeniu choroby umiała być dla innych
przyczyną radości.
Dobry Jezu, a nasz Panie daj jej wieczne spoczywanie....
|
