Bóg, daje nam po raz kolejny w naszym życiu możliwość usłyszenia głosu  Anioła w środku Betlejemskiej Nocy: "Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan"(Łk 2, 10). Głos Anioła skierowany był do ludzi prostych i ubogich.  To oni usłyszeli ten głos i byli mu posłuszni, podczas, gdy bogaci władcy czuli się zagrożeni przez bezbronne Dziecię. Radość i ubóstwo to szczególne cechy, do jakich zachęca chrześcijan Ojciec św. Franciszek. Gdy w wigilijny wieczór weźmiemy do ręki kruchy  opłatek i będziemy kontemplować ubogie narodziny naszego Pana, niech w sercu brzmią nam słowa Ojca Świętego Franciszka, który pisze do nas w ostatniej adhortacji:

"W sercu Boga jest preferencyjne miejsce dla ubogich, On sam bowiem «stał się ubogim» (2 Kor 8, 9). Cała droga naszego odkupienia naznaczona jest ubogimi. Zbawienie to dotarło do nas dzięki wypowiedzianemu «tak» pokornej dziewczyny z małego kraju, zagubionego na peryferiach wielkiego imperium. Zbawiciel narodził się w stajni, między zwierzętami, jak zdarzało się to w przypadku ludzi najbardziej ubogich; został ofiarowany w świątyni z dwoma małymi gołębiami, stanowiącymi ofiarę tych, którzy nie mogli sobie pozwolić, by zapłacić za baranka (por. Łk 2, 24; Kpł 5, 7). Dorastał w domu prostych robotników i własnymi rękami zarabiał na chleb. Gdy zaczął głosić królestwo, szły za Nim tłumy wydziedziczonych i w  ten sposób wypełniło się to, o czym sam powiedział: «Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę» (Łk 4, 18). Uginających się pod brzemieniem cierpienia, dotkniętych ubóstwem zapewnił, że Bóg nosi ich w głębi swego serca: «Błogosławieni [jesteście] ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże» (Łk 6, 20); utożsamił się także z nimi: «Bo byłem głodny, a daliście mi jeść», i nauczał, że miłosierdzie względem nich jest kluczem do nieba (por. Mt 25, 35n)r1;( Franciszek, EG 197).

Niech ubóstwo naszego Pana uzdalnia nas do przyjmowania z wdzięcznością i radością tego wszystkiego, co daje nam Bóg w wydarzeniach naszego życia. Oby w sercu każdej michalitki i tych, którym służymy, znalazł Jezus dla siebie proste i pokorne miejsce, wypełnione wzajemną troską o życie w szczerości, prawdzie i miłości.  Pochylając się nad żłóbkiem Bożej Dzieciny, wyznajmy razem z Maryją, św. Michałem Archaniołem, naszym bł. Ojcem Założycielem i sł. Bożą M. Anną swoje Credo:
"Wierzę w Syna Bożego, który będąc bogatym, dla nas stał się ubogim, aby nas ubóstwem swoim ubogacić"(2 Kor 8,9).

Ogarniam swoją miłością i modlitwą każdą Kochaną Siostrę w Ojczyźnie i poza jej granicami. Przynoszę do stóp BOGA i Człowieka każdą naszą Wychowankę i każde Dziecko powierzone naszej trosce, wszystkich Przyjaciół i Dobrodziejów Zgromadzenia.  Życzę wszystkim ewangelicznej radości, ponieważ Gwiazda z Betlejem rozprasza ciemności krzykliwego zła, a Słowo nadal staje się Ciałem na każdym ołtarzu, dzięki kapłańskim dłoniom.

Miejsce Piastowe, Boże Narodzenie 2013

Dodawanie ocen dostępne tylko dla zalogowanych Użytkowników.

Proszę się zalogować lub zarejestrować, żeby móc dodawać oceny.

Brak ocen.