Powtarzając za ks.Rogowskim, że góry są to złożone dłonie ziemi w kierunku nieba, pragniemy uwielbić Boga za dar renowacji, która odbyła się w Poroninie w dniach 17 – 24 lipca 2025r.
Wpatrując się w piękno gór trwałyśmy na modlitwie w kaplicy, ale i na szlakach górskich.
Myśli i słowa same wzlatały do miłosiernego Boga, który w bogactwie i pięknie naszej ziemi przemawiał do naszych serc. W tej wędrówce po zakamarkach naszego życia towarzyszyli nam dwaj kapłani. Ks. Tadeusz Musz, który wskazywał nam drogę pokory, wiary, miłości i modlitwy. Zachęcał nas, aby wpatrzone w miłosierne oczy Jezusa podejmować trudne życiowe zadania i naśladując Apostołów z wielką swobodą i oddaniem poruszać się w towarzystwie Jezusa. Dodatkowa wskazówka dotyczyła modlitwy jako specjalnego języka jakim mamy się posługiwać, aby w przyszłym życiu nie okazało się , że jesteśmy obcokrajowcami.
Drugim kapłanem był ojciec Krzysztof Górski OCD. Okazał się promyczkiem oświetlającym górskie szczyty naszego życia. Zachęcał nas do bycia radosnymi, bo czyż osoba konsekrowana, która jest blisko Boga może mieć posępną minę? Ojciec przypomniał nam też, że siostra zakonna, która trwa przy Panu Bogu , tak jak prorocy,
nie może milczeć, ale swoim życiem ma być autentycznym świadkiem Jezusa. Natomiast owoce naszego nawrócenia nie są dla nas. Są one dla innych, dla wspólnoty, dla bliskich, dla tych, z którymi się spotykamy.
Gdy natomiast znajdziemy się w studni naszych niedoskonałości, to jedynym wyjściem jest patrzenie w górę,
w niebo, bo tylko tam jest nasz ratunek. Dowiedziałyśmy się jak ważna w naszym życiu jest dopamina, która pobudza nasz leniwy umysł do działania ale też z jaką rozwagą trzeba korzystać z mediów.
Miałyśmy szczęście, że w naszej grupie renowantek znalazła się s. Roberta Prokopowicz- pasjonatka historii naszego zgromadzenia, która utrwaliła w nas poczucie dumy, że jesteśmy Michalitkami z tak bogatą historią. Zrobiła nam też niespodziankę wydobywając z albumów nasze zdjęcia z przeszłości. Było wiele radości bo niektóre siostry zmieniły się nie do poznania.
Na szczególną uwagę zasługuje ks Proboszcz z Poronina dr Dariusz Guziak, który z wielką życzliwością zaprosił nas do udziału we Mszy św. odpustowej i wraz z Panią Wójt Gminy Poronin- Anitą Żegleń, uczcili nasz pobyt białymi różami. Każda siostra z kwiatem w ręku wzięła udział w przejażdżce bryczkami i powozami ulicą Poronina aż do Białego Dunajca i z powrotem.
Były to dni obfitujące w dobra duchowe ale i ziemskie. Za każdy dzień i za każdą łaskę jesteśmy niezmiernie wdzięczne s. Zacharii Depta i s. Przełożonej Natanaeli Bednarczyk. Dostrzegłyśmy, że za planem Renowacji kryją się godziny przemyśleń by każda minuta była dobrze wykorzystana. Doświadczyłyśmy łagodnej opieki, troski i gotowości do pomocy. Kochanym Siostrom chcemy głośno powiedzieć Bóg zapłać, aby odbiło się echem od zbocza gór i długo rozbrzmiewało na halach aż dotarło do nieba.
s. Hanna Ślęzak
